Her zaman ahşap tonlarının sadeliğine inan.

Yüzeyi geri çektiğimiz anda, bize dokunan şey, gözlerimizi temizleyen nazik bir esinti gibi eşsiz yaşam gücüdür.

Doğayı somutlaştırır, kendi büyüme halkalarına kazınmıştır ve parmaklarımız ona dokunduğunda benzersiz sıcaklığını hissederiz.

Bir çelik plakanın her simülasyonu, keşif yolunda dindar bir edinimdir.

Sunmayı hedeflediğimiz şey bu neşe.

Dokuunun sağlamlığını ortaya çıkarmak, alışılmadık, her parça uyumlu bir şekilde farklı ama birleşik.

Öyleyse, neden cesur olmasın, sadece narin tercih edildiğini söyleyen.

Beyaz, yüksek parlaklığa düşkün değil, mat olsun, bu parlaklık ipucu saf renkler için bir tercih ifade etmek için yeterlidir.

Beyaz, zarafet, temizlik ve tazelik ile eşanlamlı, toz topladığını görmeye dayanamayız, her zaman nazikçe silin, yüzeyine inen kabartma ile şaşkınlıkla.

Güzellik ruha bir dokunuştur, iç yumuşaklığa ulaşır.

Ve bu iç yumuşaklık nedeniyle, hepsini, hatta işaretleri bile kucaklıyoruz, onları insan dokunuşunun anlamı ile kaplıyoruz.

Herkes güzelliği güzellik olarak bilir, bu nedenle çirkinlik bilinir.

Yumuşak beyaz engebeli ahşap tahılla buluştuğunda, beklenmedik bir huzur ortaya çıkar.

Zen, aydınlanma.

Ancak Zen benzeri harici bir tefekkür.

Yüksek dağlar ve akan sular, doğayı görüyoruz, ama zihin durumumuzu duyuyoruz.

Bu hafif sevincin gevezelik suyunun sesi gibi akacağını hiç düşünmemiştim.

Bilinçsizce, tamamen büyülendim ...